هنگام چهارمین دوره انتخابات کانون سردفتران و دفتریاران تهران ـ و به عبارتی مرکز ـ فرا رسیده است . سخن در این باره بسیار است . به خصوص برای شهرستانیهایی همچون نگارنده که «علیهم الغرم دون الغنم» اند و دائم در حال پاک کردن دهان سوخته خود از آش ناخورده ! ولی حیثیت و اعتبار و ارزش این کانون و کسانی که انتخاب می کنند و کسانی که انتخاب می شوند به کلیت جامعه سردفتری ربط داشته و هیچکس را ، هیچکس را حق و توان آن که خدای ناکرده این انتخابات و متخبین و منتخبین آن را محدوده به یک استان و شهرستان های آن دانسته و نسبت به دیگر همکاران در جامعه بزرگ و شریف سردفتری بی تفاوت باشد نخواهد بود که البته این گونه نیز نمی تواند باشد .
چهارمین انتخابات کانون و مستولیت ما !
علی امینی ـ دفترخانه اسناد رسمی شماره ۲۷ قم
انتخابات تنها وابسته به وجود دو طرف انتخاب شونده و انتخاب کننده نمی باشد . منتخب و منتخب پیش از برگزاری انتخابات خود را ملزم به پذیرش قواعدی می نمایند که مجموعه آن فرایند انتخابات را تشکیل می دهد و نقصان هر جزء موجب نقص در شاکله کامل یک انتخابات خواهد بود .
در انتخابات علاوه بر پذیرش ملزومات شکلی مانند شرایط داوطلبی و دادن رأی ، زمان و مکان انتخابات ، نحوه انتخابات ، ابزار انتخابات و هیأت نظارت و حکمیت بر انتخابات شرایطی نیز وجود دارد که اصلی تر و مهمتر از آن ملزومات و شرایط شکلی می باشند و آن : وجود و پای بندی به شرایطی است است که در وجود انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان بوده و مهمتر از هر چیز و حتی علت وجودی دیگر شرایط از جمله شرایط شکلی است .
به عبارتی می توان انتخابات را به یک بازی مخصوص تشبیه کرد که بازیگران خود ابتدا مستقیم یا غیر مستقیم قواعد و مقررات بازی را تعیین کــرده یا به آن تن داده اند و سپس با پذیرش آن قواعد وارد آن بازی شده اند اما نه به قصد برد بلکه به قصد رسیدن به یک هدف مشترک .
کاندیدای انتخابات بعد از آن که دارنده شرایط اولیه شکلی ورود به انتخابات را دارا شد پیش از هر چیز التزام خود به قواعد بازی ـ شرایط شکلی ـ را اعلام می کند و قاعدتا ً خود را مستعد و آماده انجام اهدافی می داند که برای آن انتخاب می شود . به یقین بازی در این میدان محدود بوده گر چه ممکن است هر داوطلب بنا بر وسعت دید و دانش خود گستره این محدودیت را بیشتر یا کمتر بداند ولی این محدودیت یا عهده دار امور مشخص بودن ، کاملا واضح و روشن است . مثلا داوطلب انتخابات شورای یک شهر قرار نیست برای نحوه تعیین ریاست جمهور یا رئیس قوه قضائیه تصمیم گیری کند گرچه می تواند معتقد باشد که با تأثیر در فرهنگ منتخبین شهر خود به مجلس ورود نموده و منشأ اثراتی شود .
نه فقط شرایط این بازی محدود است ، ابزار نیز محدودیت خود با همان توصیف قبلی را دارا می باشد . مثلا یک کاندید انتخابات کانون سردفتران تهران نمی تواند به ضرس قاطع مدعی تدوین قوانین شود که مثلا فلان تأثیر را در دفاتر بگذارد ولی می تواند مدعی راهکارهایی باشد که با استفاده صحیح و قانونی از مجموعه خود ـ مثلا کانون سردفتران ـ و با هماهنگی سایر مجموعه در کل کشور بر انتخابات تأثیر گذاری داشته و از این طریق قوانین یا مقرراتی مفید را پایه گذار باشد .
محدودیت اول جنبه سلبی داشته و موجب می شود شعارو برنامه کاندیداها قابل ارزیابی و کاندیدا ناگزیر باشد که با استفاده از تجربیات و آگاهی خود نسبت به آن مقررات و قواعد ، محدوده خود را مشخص کند .
محدودیت دوم جنبه ایجابی دارد یعنی کاندید مورد نظر با بیان وسعت دانش و تجربه خود راهکارهای وصول به اهداف کلی و جزئی مجموعه را بیان و اثبات کرده ، خود را توانا و ـ شایسته ـ در دستیابی به آن معرفی می کند .
اما انتخاب کنندگان نیز همانند انتخاب شوندگان ضمن پذیرش شرایط شکلی انتخابات ـ که معمولا عام تر است ـ هدفی مشابه را دنبال می کنند . با این تفاوت که انتخاب کننده با همان اهداف انتخاب شونده به دنبال برگزیدن کسانی است که راه بهتر را با مدیریت بهتر جهت نیل به اهداف شناسائی و انتخاب کرده و در راه آن تا رسیدن به مقصد گام برمی دارد .
در این جهت انتخاب کننده نیز با ملاحظه برنامه ها و شعارها باید محدودیت ها را نیز کاملا بشناسد تا شعار نتواند راه رسیدن به هدف را نادرست به او نشان دهد . از طرفی نیز بایستی افرادی را انتخاب کنند که بتوانند مسیر را به سمت هدف با همان محدودیت ها طی طریق کنند .
هنگام چهارمین دوره انتخابات کانون سردفتران و دفتریاران تهران ـ و به عبارتی مرکز ـ فرا رسیده است . سخن در این باره بسیار است . به خصوص برای شهرستانیهایی همچون نگارنده که «علیهم الغرم دون الغنم» اند و دائم در حال پاک کردن دهان سوخته خود از آش ناخورده ! ولی حیثیت و اعتبار و ارزش این کانون و کسانی که انتخاب می کنند و کسانی که انتخاب می شوند به کلیت جامعه سردفتری ربط داشته و هیچکس را ، هیچکس را حق و توان آن که خدای ناکرده این انتخابات و متخبین و منتخبین آن را محدوده به یک استان و شهرستان های آن دانسته و نسبت به دیگر همکاران در جامعه بزرگ و شریف سردفتری بی تفاوت باشد نخواهد بود که البته این گونه نیز نمی تواند باشد . این کانون می خواهد و می بایستی نماینده و مورد حمایت کل سران دفاتر و دفتریاران و حتی کارمندان و خانواده بزرگ و عام سردفتری باشد . این قشر شریف همچون سایر اقشار همگن وحقوق خوانده خود و مسلط بر حق و ناحق هم میهنان خود اشراف کامل بر مسائل دارد و رجاء واثق آن است که امور از لحاظ قانونی و شرعی و اخلاقی به بهترین نحو انجام و منتخبین شایسته و انتخاب کنندگان شایسته ، به ایفای وظایف بپردازند .
اما این پایان کار نیست . انتخاب شونده با احراز شرایط و ورود به انتخابات و بیان اهداف و گرفتن آراء و نشستن در کسوت هیأت مدیره به پایان راه نمی رسد و ابتدای مسئولیت است و انجام تعهدات و از آن مهمتر انتخاب کنندگان ! انتخاب کنندگانی که تجربه نشان داده است نباید به انتخاب بسنده کرده و پس از آن سر به لاک خویش فرو برده و صرفا سند بزنند و بعد نسبت به مشکلات بی تفاوت بوده و همکاری و همیاری نکرده و احیانا زمین و زمان را به باد انتقاد و تخریب بگیرند .
دو مسئولیت عمده انتخاب کنندگان پس از انتخابات اول : نظارت بر کاندیداهای خود و معاضدت و عنداللزوم نصیحت به آنان است . دوم ـ و مهمتر ـ حمایت همه جانبه آنان در اجرای برنامه به جهت رسیدن به آن هدفی مشترکی است که هر دو طرف انتخاب شونده و انتخاب کننده برای نیل به آن به فرایند انتخاباتی وارد شده اند و رجاء واثق است که خدای منان چنان کند سرانجام کار که او خشنود باشد و ما رستگار .
6 comments
Skip to comment form ↓
مرجان سهرابی
۱۳۹۱/۱۱/۲۷ - ۸:۳۵ ق.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
با سلام و احترام. از تحلیل خوب و بررسی دقیق موضوع به سهم خودم سپاسگزارم و امیدوارم روزی برسد که مانیز همچون شما این ریزبینی در تدقیق در اهداف و برنامه های مطروحه از سوی هر فرد و میزان عملیاتی شدن و واقعی بودن آنها را به وضوح به رصد بنشینیم تا به انتخابی صحیح و صحیح تر دست بزنیم..هرچند نکته بینان و ظریف اندیشان این حرفه در اکثریت قریب به اتفاقند و قابل احترام.
میرزا بنویس
۱۳۹۱/۱۱/۲۷ - ۳:۰۶ ب.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
سلام و درود بر جناب امینی فاضل اندیشمند
بسیار متین و شیوا و دقیق تحلیل فرمودید و امیدواریم هم انتخاب کنندگان و هم انتخاب شوندگان به اهداف مشترک و والای حرفه توجه داشته باشند و کانون سردفتران به جایگاه واقعی خود دست یابد و شئونات سردفتر را حفظ و به نوعی استقلال برسد
سید مجید چاوشی
۱۳۹۱/۱۱/۲۷ - ۴:۴۵ ب.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
سلام
چه خوب در جملاتی کوتاه رسالت و خط آینده را مشخص نمودی ممنونم .
تا کنون تلاش های زیادی برای بهتر شدن اوضاع شده است لیکن متاسفانه بسیاری از همگنان و همکارانم در یاری نمودن کانون مرکز و تلاش برای مطالبه حقوق خود و شفاف سازی مسایل چه در تهران و چه در شهرستانها کوتاهی می نمایند.
باید در کنار کارهایمان و نوشتن مقالات علمی و تحقیقی نسبت به تلاش برای درخواست و مطالبه حقوق قانونی خودمان را از هیات مدیره محترم کانون مرکز بنماییم .
شهرستانها طبعا باید تلاش نمایند تا در دوره های خاصی در طی فصل و یا سال جلسات مشترک و صمیمانه ای با کانون مرکز داشته باشند و اینمهم میسور نمی شود مگر با حرکت نوآورانه و جد و جهد در این راه .
اینک چهارمین انتخابات کانون مرکز نیز تمام شد. ریاست محترم سازمان ثبت و بعضی معاونین ایشان و مدیرکل اداره ثبت اسناد و املاک استان تهران اعضای محترم هیات نظارت بر انتخابات و کاندیداهای محترم امروز ۲۷بهمن ۹۱ شاهد وناظر بر برگزاری انتخابات بودند و امیدوارم اعضای محترم هیات مدیره جدید هر کس که باشد بیشتر و بهتر به امورات معیشتی و رفاهی خصوصا برای این صنف بپردازد.
والسلام
فرهادی
۱۳۹۱/۱۱/۲۸ - ۱:۲۴ ق.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
درود بر استاد امینی نکته سنج وگزیده گوی .موافقم ،سخن تحقق آرمانهای جمعی ماست .موعد انتحاب سپری شد اینک زمان عمل است.
عمو
۱۳۹۱/۱۱/۳۰ - ۸:۱۸ ب.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
سلام بر عمو امینی عزیز ومدیر محترم وبلاگ
عموجان خوب نوشتی دست شما درد نکند البته من در مسافرت بودم حالا متوجه شدم
عموجان ما عادت کرده ایم هر موقع انتخاباتی هست قبلش یک چیزی مفتی بما بدهند مثل سیب زمینی! وبعدش هم بعد از اینکه رای دادیم شب برامون یک فیلم خنده دار مثل لورل وهاردی پخش کنن ولی کانون و کاندیداها این کار رو نکردن برا همینم انتخابات کانون و جوامع مزه نمیده!
مجتهد
۱۳۹۲/۰۶/۱۹ - ۱۱:۲۷ ب.ظ (UTC 3.5) Link to this comment
عمو جان فیلم لورل هاردی رو الان دارن پخش می کنن که درخواستت بی پاسخ نمونده باشه البته من پت و مت رو بیشتر دوست دارم تا لورل هاردی